สนิฟและสเคอร์รี่

ตามเกมส์

ณ ผนังถ้ำในเขาวงกตอันมืดมิด ที่สนิฟและสเคอร์รี่น้อยบุกบั่นเดินเข้าไป บางครั้งความมืดทำให้จมูกของสเคอร์รี่ชนเข้าให้กับกำแพง กระนั้นเจ้าหนูตัวน้อยสองตัวก็มิได้ย่อท้อกับการเดินทาง มันถอยออกมาและเริ่มคลำทางเดินต่อไป มันไม่ยอมหยุด เพราะถ้าหยุดนั่นก็หมายถึงชีวิตของมันจะต้องหยุดตามไปด้วยในไม่ช้า น่านับถือน้ำใจที่กล้าหาญเด็ดเดี่ยวของมันทั้งสองนะ และ.....ฮอร์เองก็กำลังกัดฟันแข็งใจทำตามที่เจ้าสนิฟและสเคอร์รี่หนูน้อยทั้งสองทำ เค้ากำลังค่อยๆสะกดรอยเดินตามหนูทั้งสองไป แม้ว่าถ้ามองจากทางด้านบน ฮอร์เองก็ยังอยู่ห่างจากสนิฟและสเคอร์รี่ไกลโข
แสงเรืองๆจากผนังถ้ำที่มองแวววาวคล้ายดังแก้วครัสตัลทำให้ฮอร์ผู้ซึ่งอยู่ในความมืดรู้สึกดีใจเพราะคิดว่าแสงสว่างนั้นเป็นแสงอาทิตย์ที่รอดเข้ามาทางปากถ้ำ เค้าเดินไปยังที่มาของแสง แต่แล้วเค้าก็ต้องพบกับความผิดหวัง เพราะแสงสว่างนั้นไม่ใช่ทางออกแต่มันเป็นผนังของถ้ำ เค้ารู้สึกฉุนแต่แล้วก็ได้สติกลับมาอีกครั้ง เค้าไม่ควรแก้ไขปัญหาด้วยอารมณ์......

เค้าทรุดตัวลงนั่งตั้งสติใหม่อีกครั้ง เฝ้าทบทวนเหตุการณ์ที่ผ่านมาแต่ละบทแต่ละตอน แล้วค่อยๆไตร่ตรอง ค่อยๆคิดค้นหากลอุบายทางออก และแล้วเค้าก็นึกอะไรขึ้นมาได้อย่างหนึ่ง เค้าอมยิ้มที่มุมปาก กำลังใจเริ่มกลับคืนมาหาเค้าอีกครั้ง และครั้งนี้ก็จะเป็นบทพิสูจน์อีกครั้งนึงว่าการตัดสินใจเลือกทางเดินครั้งนี้ของเค้านั้นจะถูกต้องหรือไม่ หรือว่าเค้ายังจะต้องพบกับทางตันอีกครั้ง และ.... อีกครั้ง... ขอเอาใจช่วยฮอร์ I dreamed a dream in time gone by When hope was high and life worth living I dreamed that love would never die I dreamed that God would be forgiving Then I was young and unafraid And dreams were made and used and wasted There was no ransom to be paid No song unsung, no wine untasted But the tigers come at night With their voices soft as thunder As they turn your hope apart As they turn your dreams to shame And still I dream he?d come to me That we would live the years together But there are dreams that cannot be And there are storms we cannot weather I had a dream my life would be So different from the hell I?m living So different now from what it seemed Now life has killed the dream I dreamed

จนมาถึงวันนี้ ฮอร์จำไม่ได้แล้วว่าชีวิตผ่านอะไรมาบ้างในช่วงที่มะรุมมะตุ้มอยู่ในเขาวงกตและเค้าก็ไม่ใส่ใจด้วย มันมีทั้งความตื่นเต้นดีใจ เสียใจ โกรธเคือง สงสัย จนในที่สุดฮอร์ก็เริ่มคุ้นเคยชินกับความมืด สามารถเดินเข้าห้องนุ้นออกไปห้องนี้ได้อย่างสบาย สายตาของฮอร์ปรับให้ชินกับความมืดได้อย่างไม่ยากเย็นอะไรเลย ขอแสดงความยินดีด้วยกับฮอร์ และหวังว่าฮอร์คงจะได้พบกับสถานีเนยแข็งแห่งใหม่ในไม่ช้า

Serenade - Schubert [Orchestra]
Souvenir - Nadien [sonata]
Serenade - Schubert PV [sonata]
Se Tu M'ami,Se Sospiri (If you love me) Artist : Cecilia Bartoli [opera]
I dreamed a dream - Susan Boyle

Create Date : 19 พฤษภาคม 2554

Last Update : 13 มิถุนายน 2554 18:45 น.