เสียงสายฝน

ท้องฟ้าเทามืดแบบนี้เศร้าไม๊ ไม่เศร้า สายฝนโปรยปรายอย่างนี้เศร้าไม๊ ไม่เศร้า สายฝนแห้งเหือดไป แสงแดดอ่อนโยนเริ่มทาบทาขอบฟ้า เศร้าไม๊ ไม่เศร้า ไม่มีอะไรจะทำให้ใจของกูเศร้าได้เลย

บทเพลงเก่าบางเพลงพอได้ยินแล้วนึกไปถึงสมัยวัยเด็กวิ่งเล่นไม่รู้ประสีประสา ได้ยินแล้วรู้สึกหวานเข้าไปถึงลำคอเหมือนกับได้ลิ้มรสชะเอมเทศในผลมะขามป้อมดองสูตรโบราณ มันหวานซึ้งเข้าไปจนถึงจิตวิญญาน.....

หลายวันมานี่ไม่ได้มาอัพบล๊อกเลย เนื่องจากงานยุ่งมาก กอร์ปกับกล้ามเนื้อที่แขนอักเสบแถมยังเป็นหวัดติดเชื้อจนถึงเยื่อหุ้มปอด มีอาการไข้หนาวสั่นอยู่หลายวัน ตอนนี้ก็ยังปวดหัวอยู่เลย พอกินยาเข้าไปมากๆ โรคกระเพาะที่มีมาแต่เดิมก็ทำท่าจะกำเริบ มีอาการปวดกระเพาะต้องนั่งนิ่งตัวงอ ชีวิตมันก็ยากอย่างนี้น่ะนะ

เหตุการณ์ต่างๆเกิดขึ้นในชีวิตมากมาย แต่จำไม่ค่อยได้แล้วเพราะไม่ได้ใส่ใจมากนัก นึกได้แต่เรื่องทำงานทำมาหากินไปตามเรื่อง ก็เวลาเราหิวก็ไม่มีใครมาหาให้เรากินนี่นะ เวลาเราเจ็บป่วยไม่มีใครมาป้อนยาเราน่ะ จึงต้องเจียมเนื้อเจียมตัวหาเงินเก็บไว้

ระยะนี้ฝนตกทุกวันเลย แถวบ้านน้ำไม่ท่วมก็โชคดีไป อากาศก็เย็นสบายดี กระต่ายน้อยน้องตุ๊กกะตุ่นมันก็สบายดีตามประสาของมัน มันร่าเริงน่ารัก แต่ก็น่าตีด้วยเพราะมันชอบกินขนมมาก แล้วขนมนี่แหละที่เป็นตัวการทำให้มันท้องอืดจนถึงกับตายได้เลย ให้กินหญ้าที่ดีกะสุขภาพของมันเองมันก็ไม่ชอบกิน พอจับหญ้าดันเข้าปากมันก็กัดมือ บางครั้งก็โกรธอยากจะเอาขนมให้มันกินให้ป่วยไปเลย

มานึกดูอีกที เอาวะไงก็อย่าไปโกรธมันเลย มันไม่รู้ จะชั่วจะดียังไงมันก็อยู่เป็นเพื่อนกูเสมอไม่เคยหนีหาย พูดรู้เรื่อง เรียกก็มาหาแม้ว่าจะเล่นอยู่ชั้นบน ฉี่เป็นที่เป็นทางเรียบร้อย ขาดมันไปซะ ชีวิตก็คงมืดดำเหมือนอยู่ในนรกอีกครั้ง นึกได้แบบนี้แล้วก็สงสารมันขอร้องให้มันแดกหญ้าเสียดีๆ มันก็กินบ้างนิดหน่อยก็โอเคนะ
maczy

Create Date : 11 สิงหาคม 2554