|
|
ใกล้เทศกาลวาเวนไทน์แล้ว ใครๆก็นึกถึงแต่ดอกกุหลาบ กูเองก็เป็นคนชอบดอกกุหลาบมากเลย มันหอม สวยเย้ายวน เห็นแล้วก็มีความสุข ไม่ว่าจะอยู่ในอารมณ์ไหน มันแทรกซึมเข้าไปนั่งในใจผู้คนได้ในทุกๆบรรยากาศ แต่ก็นั่นแหละ ไม่ว่าจะเป็นราชินีแห่งดอกไม้อย่างกุหลาบหรือว่าจะเป็นแค่ดอกหญ้าเล็กๆสีขาวข้างทางที่หาคุณค่ามิได้กูก็ชอบและให้เกียรติกับดอกไม้ทุกดอก
มีนิทานญี่ปุ่นที่เล่าขานต่อๆกันมาว่า มีชายอาชีพตัดไม้ผู้หนึ่ง เค้าเดินขึ้นเขาเพื่อไปตัดฟืนมาขายทุกวัน และทุกๆวันเค้าจะนำน้ำชาใส่กระติกเล็กๆติดตัวไปด้วย และมาวันนึง ชายผู้นั้นกลับจากตัดฟืนระหว่างเดินทางกลับ เค้าเห็นดอกหญ้าสีขาวดอกเล็กที่บานอยู่ริมทางเดินดอกนึง เจ้าดอกไม้ที่น่าสงสารกลีบบอบบางดอกนั้นมันเริ่มเหี่ยวเฉาเนื่องเพราะดินที่แห้งกับแสงแดดจ้า
ชายผู้นั้นพลันหยิบกระติกน้ำชาที่เหลืออยู่ไม่กี่หยด เค้าคุกเข่าลงข้างๆดอกไม้แล้วเปิดฝารินน้ำชาลงไปที่ใต้ต้น ซักพักกลีบดอกที่บอบบางนั้นก็พลันเริ่มสดชื่นมีชีวิตชีวาขึ้นมาอีกครั้ง จะเห็นได้ว่าปราชญ์โบราณญี่ปุ่นให้ความเคารพแก่ดอกไม้อย่างยิ่ง
ดังเช่นสมัยที่ยังมีซามูไร การจัดอิเคะบะนะถือเป็นสิ่งที่ซามูไรควรทำเพราะจะทำให้จิตใจสงบลงและไม่อนุญาตให้ผู้หญิงจัดดอกไม้.......
ภาพกุหลาบแดงพื้นหลังกระเช้านี้ กูปักเองและนำไปเยี่ยมคู่สมรสของกูที่รพ.มันมองสวยสดใสดีในสายตาของกูเอง แต่มันคงมีค่าแค่ในความรู้สึกของตัวกูคนเดียวมากกว่า และถึงแม้ว่าจะไม่ใช่เทศกาลแห่งความรัก แต่กูก็มีความรักอยู่เสมอๆในความคิด ความรักมีความสุขมากกว่าความแค้น ความรักสร้างสรรค์อไลต่อมิอไลมากมาย ตรงข้ามความแค้นทำให้ทุกข์หาใดเปรียบ ความแค้นทำลายตัวเอง แต่บางครั้งก็ยากจะหักใจเสียซึ่งความแค้น
มีบทนึงในนวนิยายของโกวเล้งกล่าวว่า "จะทรมานผู้อื่นบางทียากยิ่ง จะทรมานตัวเองกลับง่ายดายกว่ามากนัก มิว่าผู้ใดอย่างน้อยต้องได้คิดวิธีทรมานตัวเองห้าหกสิบวิธี แต่การทรมานมิใช่ทำลาย มีบางครั้งเพียงบันดาลให้ตัวเองกลับกลายเป็นยิ่งเยือกเย็น ยิ่งเข้มแข็งเท่านั้น" "จะทำลายผู้อื่นบางทียากยิ่ง จะทำลายตัวเองก็ง่ายดายกว่ามากแล้ว มิว่าผู้ใด อย่างน้อยต้องได้คิดวิธีทำลายตัวเอง ไม่ต่ำกว่าห้าสิบหกสิบวิธี...ในจำนวนนั้นย่อมมีวิธีนึงที่โง่เขลาที่สุด มนุษย์เรามักจะใช้วิธีที่โง่เขลาที่สุดนั้นด้วย"
จาก ดาบจอมภพ โดย ว. ณ เมืองลุง
ความรักความเมตตานั้นช่างอบอุ่น และค้ำจุนโลกจริงๆ เหมือนความรักที่ยิ่งใหญ่ อ้อมพระกรที่ยิ่งใหญ่ พระหัตถ์ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพระกรุณาที่แผ่รังสีไพศาล ขอความรักของพระองค์ทรงดลบันดาลให้ข้าน้อยผู้เปรียบเสมือนลูกแกะเดินตามพระองค์ไปยังทุ่งหญ้าเขียวขจี ตามพระองค์ไปยังแหล่งน้ำใสสะอาดเพื่อชุบชูจิตวิญญาณให้ปราศจากความโง่เขลาและความกลัวทั้งมวล ข้าฯทูลขอในพระนามแห่งพระเยซูคริสต์ พระบุตรอันเป็นที่รักแห่งพระเจ้า เอเมน
|
You make me belive in love
Create Date : 8 กุมภาพันธ์ 2554
|
|
|
|
|
|
