เมืองเปลี่ยวเหงา "ซุนวูกล่าวว่า รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง ไม่รู้เขาแต่รู้เรา แพ้ชนะก้ำกึ่ง ไม่รู้ทั้งเขาและไม่รู้ทั้งเรา ........." ในโลกนี้ไม่เห็นมีใครจะอดกลั้น ระงับยับยั้งได้เก่งไปกว่าสัตว์ มันนิ่ง งัน เงียบ สงบ รอโอกาส ให้เหยื่อเป็นฝ่ายเดินเข้าหามันเอง จากนั้นมันถึงจะโถมเรี่ยวแรงสุดกำลังไปที่เหยื่อ ในขณะที่สัตว์มีความกดดันสูงกว่ามนุษย์มาก เพราะเมื่อมันล่าก็หมายถึงท้องมันหิว อาจจะหิวมาแล้วสามวันเจ็ดวันหรือเดือนนึงจนร่างกายผอมโซจนแทบจะไร้เรี่ยวแรง และถ้ามันพลาด อีกเมื่อไหร่มันถึงจะได้พบพาน"เหยื่อ" มันอาจจะหิวจนต้องล้มตัวลงหมอบ นอนลงและสิ้นใจไป แต่ถ้าชตายังไม่ถึงฆาต มันจะได้อาหารไปหล่อเลี้ยงเลือดเนื้อและวิญญาน แต่สำหรับมนุษย์ ความกดดันต่างๆจากสิ่งรอบตัวเมื่อเทียบแล้วต่ำกว่าสัตว์เป็นอย่างมาก เหตุไฉนคนจึงไม่รู้จักสงบ ระงับยับยั้งเหมือนกับสัตว์บ้าง ที่เห็นอยู่ทุกวันมีคนแย่งกันใช้ถนน แย่งกันขับ แย่งกันจอด แย่งกันออก แย่งกันจ่ายเงิน แย่งสามี แย่งภรรยาและอย่างสารพัดสารพัน โกรธเคืองกันจนต้องขับรถปาดกันแล้วขวางทาง ด่าว่าท้าตีท้าต่อยยิงกัน เรื่องราวเหล่านี้น่าพิสวงที่มันเกิดขึ้นกับมนุษย์ที่เรียกตัวเองว่าเป็นสัตว์ประเสริฐทั้งฉลาดกว่าสัตว์ทั้งปวง ในขณะที่สัตว์จะยอมเสียพลังงานไปเพื่อการหาอาหารเท่านั้น คำด่าเปรียบเปรยว่าไก่ได้พลอย ไม่รู้ว่าไก่กับคนใครโง่ใครฉลาดเพราะคนเลือกพลอย......... วันสองวันนี้รู้สึกปวดกระเพาะจังเลย พยายามกินยาเคลือบกับกินอาหารให้มากหน่อยแต่ก็ยังไม่หายเลย หากับแกล้มดิบดีว่าจะแดกเบียร์ซะหน่อย ลูกกุต่ายเสือกทำมึนไม่ค่อยกินอาหาร เอาละซิท้องอืดป่าววะ เป็นอะไรมากไม๊เนี่ย เลยป้อนยาแก้ท้องอืดเพิ่มการขยับของลำใส้ของคุณหมอตาอ้อยและป้อนวิตามินบีรวมไปหน่อยนึงแย่ที่มันพูดไม่ได้ ไม่ว่าจะหาผักไม่รู้ว่ากี่ชนิด อาหารเม็ดขนม พ่อปฎิเสธหมด อารมณ์เลยบ่อจอย เลยไม่ยกไม่ยัดห่าแม่มแล้วเบียร์เบอ แดกกับแกล้มป่าวๆก็ได้ แล้วก็เดินเข้าครัวไปคั่วข้าวโพดอบเนยมาอีกหนึ่งหม้อใหญ่ ใจก็นึกไปว่า แหมเหงาๆอยากแดกซักหน่อย อีกใจก็นึกว่า ยัดห่าเข้าไปซิ มึงปวดกระเพาะอยู่ไม่ใช่ร๋อ เลยแหยงๆนิสสสๆๆๆ แต่ไม่มาก โด่...ก็แดกเบียร์มาแต่อ้อนแต่ออก จะดัดจริตเมาก็ให้มันรู้ไป สรุปว่าอย่าพึ่งดีกว่ากูยังไม่รีบตายโหงตายห่าวันนี้พรุ่งนี้รอก เก็บไว้แดกในวันที่สบายใจน่าจะอร่อยกว่านะไอ้แน้ททท   Thank you to The Disney Animated and allposter.com for there beautiful photos. Create Date : 27 พฤศจิกายน 2553 เพื่อนคนที่ 1 แวะมาเยี่ยม วันนี้นั่งกินหมูย่างกะข้าวที่บ้านคนเดียว เพราะมัวกังวลน้องกุต่ายจะไม่สบาย ในที่สุดหลังจากกินยาแล้ว เค้าก็เริ่มหิว เดินมาหาปีนป่ายขอกิน พอเอาผักให้เค้าๆก็กินเหมือนคนหิวมือไม้สั่น โถ่เอ๊ย ไอ้กูก็โง่ชิ๊บหาย กุต่ายมันไม่สบายมันแน่นมันปวดท้องเสือกไปโกรธมันหาว่ามันกินยากเอาใจไม่ถูก ก็มันไม่สบาย พี่แน้ทขอโทษว่ะ ต่อไปพี่แน้ทจะไม่เจ้าโมโหอีกแล้ว พอเค้าอิ่มก็มานอนเหยียดข้างๆ เฮ๊ยยย....น่าสงสารชีวิตเล็กๆ 27 พฤศจิกายน 2553