Thank you to the allposter.com for the beautiful photo.

ดูเหมือนว่าภาพนี้กูเคยแปะไว้ที่เวบบอร์ดเมื่อหลายปีก่อน กูตั้งชื่อกระทู้ว่า"ปราสาทฝัน" กูคิดว่ามันชวนฝันจริงๆด้วยแหละ ขณะนั้นนั่งมองไปก้ฝันไปว่าคนในยุคกลางนี่ช่างสวยงามแล้วก็เก่งกาจจังที่สามารถสร้างอไลที่มันใหญ่โต เปรียบได้กับความฝันของคนเรา กูเองก็มีความฝัน อยากจะทำไลในสิ่งที่ตัวเองรัก กูอยากไปอยู่บ้านนอก อากาศปลอดโปร่ง ผู้คนไม่มากมาย มีถนนหนทางให้พอเดินทางได้


แล้วจากนั้นกูก้ฝันว่าอยากจะมีร้านเล็กๆซักร้านเอาไว้ขายเครื่องดื่มติ่มซำหยำฉา ขายหนังสือลายสัปดาห์แล้วก็มีอินเตอร์เนต จัดรายการวิทยุสไตล์ปกิณกะแล้วก็เปิดเพลงเพราะๆ ตั้งไว้เป็นไฟล์ M3U ในบรรยากาศในห้องกระจกแอร์เย็นฉ่ำ ภายนอกเป็นต้นดอกเฟื่องฟ้าสีสรรตัดกันงดงามมากมาย แล้วเจ้าของร้านก็นั่งอยู่หลังเคาน์เตอร์ มีไมโครเวฟไว้อุ่นอาหารให้ลูกค้า มีหม้อกาแฟไออุ่นหอมกรุ่น มีทีวีจอสีเหลี่ยมผืนผ้าขนาดใหญ่แขวนไว้ให้ลูกค้าดู เก็บเงินได้กำไรซักวันละเจ็ดแปดร้อยก็เอาแล้ว พออยู่ได้ว่ะ เพราะกูน่ะมันกินน้อยใช้น้อย


ตอนนี้กูก็หารายได้พิเศษได้เล็กๆน้อยๆไปเรื่อยๆ มีอิสระกับการใช้ชีวิตมากขึ้น แต่สิ่งหนึ่งซึ่งกูอยากเตือนตัวเองก็คือ อย่ามีอารมณ์ใดๆ พยายามนิ่งเข้าไว้ มีสติ ไม่ประมาท ค่อยๆศึกษาหาความรู้ไปเรื่อยๆ เรียนรู้ไปเรื่อยๆวันต่อวัน


แด่ฮีโร่ทั้งหลายที่มีความกล้าหาญกรุ่นกาย
หากเธอมองเข้าไปข้างในจิตใจของเธอเอง
ไม่จำเป็นต้องกลัวเกรงในสิ่งที่เธอเป็นเลยสักนิด

มันจะมีคำตอบซ่อนเร้น
หากเธอเค้นเข้าไปถึงข้างในจิตวิญญาณของเธอเอง
และความโศกเศร้าที่เธอประสบอยู่นั้น
จะพลันหายไปสิ้น

และแล้วความกล้าหาญก็จะก้าวออกมา
พร้อมกับความเข้มแข็งที่จะดำเนินต่อ
เธอจงโยนความกลัวนั้นทิ้งไป
และเธอจะรู้ว่าเธอสามารถจะดำเนินชีวิตต่อไปได้
ดังนั้นเมื่อเธอรู้สึกว่าความหวังสูญสิ้น
ก็ให้มองลึกเข้าไปในตัวเธอเองแล้วจงเข้มแข็งไว้
ท้ายที่สุดเธอจะรู้ความจริงว่า...
มีความกล้าหาญซ่อนเร้นอยู่ในตัวเธอ

แม้เป็นถนนสายยาว
เมื่อถึงคราวที่เธอต้องเผชิญหน้ากับโลกเพียงลำพัง
ไม่มีผู้ใดจะยื่นมือมาคอยฉุดรั้ง
เธอก็จะยังได้พบกับความรัก
หากเธอค้นหามันภายในตัวเธอเอง
แล้วความรู้สึกว่างเปล่านั้นจะพลันจางหายไป

พระผู้เป็นเจ้าทรงตระหนักว่า...
เป็นเรื่องยากที่จะติดตามความฝัน
แต่อย่าให้ใครมาพรากมันไปจากเธอนะ
โปรดยึดมันไว้ เนื่องเพราะ
วันพรุ่งนี้ยังมีอยู่
แล้วในเวลานั้น
เธอจะค้นพบหนทางเอง


Mariah Carey เธอร้องเพื่อปลอบขวัญทหาร us

Hero - Mariah Carey

Create Date : 19 มิถุนายน 2554



 




มันเป็นไดอะรี่ที่เลอะเทอะมอซอที่กูเขียนห่าเหวไลแม่งส่งเดช ชีวิตกูแค่เป็นมนุษย์คนนึง ไม่มีห่าไลดีรอก กูไม่ใช่คนที่เจ๋งที่สุด แต่ว่ากูเป็นเพียงไอ้คนข้างถนนโกโรโกโสคนนึงซึ่งไม่มีเพื่อน ชอบทำเวบไซต์เล่นแก้เซ็ง ชอบยัดห่าเบียร์เวลาดีใจเชี่ยไลบ้างเป็นบางครั้ง แต่จะยัดทุกวันไปเพื่ออะไร เพราะมันเปลือง กูไม่ใช่คนร่ำรวยเสียเมื่อไหร่ มีข้าวยัดห่ามีที่ซุกหัวนอนก็โก้ชิบหายแล้วทุกวันนี้

อ้อกูมีลูกนะ ลูกกูเป็นกระต่ายน้อย แม่งซนชิบหาย กัดสายไฟบ้านกูช๊อตเลยละ สายโทสับสายคอม แม่งกัดกระชาก usb ปริ้นเตอร์กูกระเด็นเลย แม่งแสบจิงๆ แต่กูก็รักมันมากนะ
  • Album - Kenny G
  • Sleepy lagoon
  • Snow is falling
  • ดอกแก้ว
  • That' s my goal
  • เมื่อถึงฤดูกาลเก็บเกี่ยว
  • ฟาร์ม - จรดแดนใต้
  • ก๋วยเตี๋ยวหลอด - ข้าวไก่ย่าง
  • เคล็ดวิชาไร้พ่าย
  • โป๊ยเซียนนำโชค
  • วันครอบครัว 14 เมษา
  • บ้านของเรา
  • Bridge over troubled water
  • ก่อนรุ่งสาง
  • ซูสีไทเฮา
  • ฉู่ฉี่ปลานิล
  • บ้านผีสิง
  • The Hawaiian wedding song
  • Raindrop keep falling on my head
    main blog
  • คิดคำนึง (ระหัสผ่าน)
  • ทางเข้าหลังบ้าน
  • เหมยฮัว
  • ถามพ่อ - แม่
  • All I have to do is dream
  • วันวาเลนไทน์
  • 13 กพ.
  • กุหลาบแดง
  • I belive
  • love me love my dog
  • วันเกิดอยากกิน
  • ตรุษย์จีนสีเขียว
  • ต้นไม้ในบ้าน
  • all I ask of you
  • every time i look at you
  • hurt
  • คุณสมัคร
  • ฝันถึงน้องปุ้น
  • ปีใหม่แถวบ้าน
  • บนเรือ
  • forever in love - live
  • lonesome town
  • นางนวล
  • หลวงพี่
  • เกลียดคำขอโทษ
  •  
    Free Counter
    โอ๊ย บล๊อกของกูน่ะนะ มันไม่ได้มีค่ามีราคาจะให้คัยมาก๊อปปี้รอกว่ะ อย่าคิดให้มาก ปวดหัว